چرا جانوران از خواب زمستانی نمی میرند؟
.
.
.
.
.
جانورانی که به خواب زمستانی می روند برای این که به زندگی خود ادامه دهند، اولاً فعالیت های بدنشان به حداقل ممکنه می رسد ثانیاً از ذخیره موجود بدنشان استفاده می نمایند. مثلاً «موش خرمایی کوهی» را مثال می زنیم: در دوران خواب زمستانی ضربان قلب موش خرمای کوهی از 140 بار در دقیقه به دو یا سه بار در دقیقه کاهش پیدا می کند دفعات تنفس از25 بار در دقیقه یک تا دو بار و درجه حرارات بدن از 38 درجه به 10 درجه سانتیگراد می رسد .
معمولاً این جانور در اواسط فرودین یا اوایل اردیبهشت در حالی که کاهش وزن پیدا کرده و بسیار لاغر و ضعیف شده، از خواب زمستانی بیدار می شود. جالب اینجاست که با وجود لاغری، بسیار فعال و چابک هستند.